Dekalog dla rodziców, opiekunów i osób bliskich młodzieży z chorobami serca

Ponad 70% Polaków uważa, że choroba serca utrudnia młodym osobom wejście w dorosłe życie – pokazał raport przygotowany w ramach programu „Nadzieja dla serc” organizowanego przez polską firmę farmaceutyczną Adamed oraz Fundację Marka Kamińskiego. Choroba serca, pomimo pewnych utrudnień, nie musi oznaczać wyłączenia z aktywności towarzyskiej, zawodowej oraz fizycznej.

Eksperci programu „Nadzieja dla serc” przygotowali dziesięć porad, które pomogą wesprzeć młodą osobę z chorobą serca we wkraczaniu w dorosłość.

1.Ucz pozytywnego myślenia
Metody terapeutyczne oparte na tzw. psychologii pozytywnej, terapiach komplementarnych i holistycznym postrzeganiu człowieka znacząco wpływają na poprawę stanu zdrowia. Są również niezbędnym uzupełnieniem procesu leczenia z wykorzystaniem medycyny konwencjonalnej.

2.Zachęcaj do podejmowania aktywności fizycznej
Prawie 50% rodziców, którzy uczestniczyli w pierwszym etapie programu „Nadzieja dla serc” przyznało, że odczuwa lęk przed wykonywaniem wysiłku fizycznego przez dziecko. Tymczasem - jak przekonują lekarze specjaliści i fizjoterapeuci - podejmowanie aktywności ruchowej przez dziecko z chorobą serca jest niezmiernie istotne dla jego stanu zdrowia, poprawia wydolność fizyczną i tolerancję wysiłku oraz wpływa na dalszy rozwój i kondycję organizmu. Aktywność fizyczna pozwala zapobiegać chorobom układu naczyniowo- sercowego w dorosłym wieku.

3.Podkreślaj sukcesy i starania
Najczęstszym błędem rodziców jest porównywanie dziecka do lepszych. Tymczasem każde dziecko jest inne, tak jak różne są jego mocne i słabe strony. Podkreślaj jego sukcesy i starania. Przypomnij o wcześniejszych pozytywnych doświadczeniach związanych z rozwiązaniem trudnych sytuacji. Tego rodzaju wsparcie pomoże mu w walce z chorobą.

4.Wspieraj rozwój pasji
Zachęcanie dziecka do podejmowania nowych wyzwań to bodziec do dalszego rozwoju, zdobywania nowych doświadczeń cennych i przydatnych w przyszłości. Pasje pomagają w budowaniu relacji społecznych z rówieśnikami a także z otoczeniem. Dodatkowo dowartościowują i motywują do nowych poszukiwań oraz poznawania różnych obszarów życia. Pozwolą odnaleźć miejsce w grupie rówieśniczej pomimo choroby.

5.Motywuj do zdobycia kompleksowego wykształcenia
Nadmierna ochrona ze strony rodziców prowadzi często do ograniczania wysiłków intelektualnych dziecka. Tymczasem choroba serca nie powinna oznaczać rezygnacji z podjęcia np. studiów wyższych. Dalsze kształcenia jest dla młodej osoby bardzo ważne – pozwala na zbudowanie pozycji zawodowej oraz rozwój kariery zawodowej. Jak wynika z badań – aż 35% Polaków nie wyobraża sobie współpracy zawodowej z osobą, u której rozpoznano choroby układu krążenia. Kompleksowe wykształcenie może pomóc nastolatkowi w późniejszej karierze zawodowej oraz budowaniu relacji z współpracownikami.

6.Wspieraj w rozwiązywaniu problemów
Jak wynika z badania „Fakty i mity o chorobach serca u młodzieży2” przeprowadzonego w ramach projektu „Nadzieja dla serc”, aż 70% społeczeństwa uważa, że choroba serca utrudnia młodym osobom start w dorosłe życie. Młody człowiek z chorobą serca ma różne problemy, dodatkowo wzmacniane przez pryzmat choroby, wkracza w dorosłość niejednokrotnie pełen obaw. Niezmiernie ważne jest wsparcie w rozwiązywaniu problemów oraz trudnych sytuacji.

7.Pozwól samodzielnie znaleźć rozwiązanie trudnej sytuacji
Dawanie dobrych rad i gotowych rozwiązań jest powszechnym błędem. Nazwij problem. Pozwól nastolatkowi znaleźć samodzielnie rozwiązanie trudnej sytuacji. Daj mu czas i akceptującą uwagę, zadaj naprowadzające pytania. Nie wyręczaj, wspieraj.

8.Ucz, jak radzić sobie ze stresem
Radzenie sobie ze stresem i negatywnymi emocjami istotnie wpływa na stan zdrowia. Okres dojrzewania bywa trudny ze względu na problemy emocjonalne związane z budowaniem własnej tożsamości. W przypadku osób, które doświadczyły poważnych chorób serca, operacji itp. obraz siebie i funkcjonowanie świata mogą być zaburzone oraz zniekształcone. Przykładowo, aż 30% Polaków twierdzi, że będąc pracodawcami niechętnie zatrudnialiby osoby z chorobami układu krążenia3. Bardzo istotne jest, aby uczyć je, jak mają radzić sobie ze stresem, jak również kształtować osobowość, która umożliwia osiągnie celów, kreatywność i doświadczanie harmonii.

9.Rozmawiaj i słuchaj uważnie
Dorastający pacjenci z chorobami serca obciążeni są balastem problemów dodatkowych: psychologicznych, społecznych, samorealizacji, ekonomicznych (koszty leczenia, świadczenia socjalne), ukierunkowanie własnej edukacji, wybór zawodu itp. Dlatego ważna jest rozmowa z dzieckiem. Pomocne mogą być w tym zakresie konsultacje z psychologiem. Tymczasem aż 79% rodziców dzieci z chorobami serca przyznało, że dziecko nie odbyło konsultacji z psychologiem. To, co dziecko słyszy, pozostaje w nieświadomości jako skrypty, przekonania i nieświadome programy na życie. Ważne jest nie tylko, to co słyszymy, ale też, w jaki sposób jest to powiedziane. Podczas rozmowy z dzieckiem kształtujemy jego przekonanie o nim samym, o świecie, uczymy je budowania relacji z innymi ludźmi, jak również programujemy jego przyszłość.

10.Motywuj do samodzielności i rozwoju
Rodzicie dzieci z chorobami serca często chronią je przed nadmiernym wysiłkiem intelektualnym i przed podejmowaniem samodzielnych, niełatwych często decyzji. Tymczasem nadmierna ochrona przed wyzwaniami życia działa demotywująco - dziecko czuje się zwolnione z potrzeby wkładania wysiłku w działania, planowania oraz odpowiedzialności. Połowa Polaków – 49% uważa, że osoby u których rozpoznano choroby układu krążenia nie mogą pracować równie wydajnie jak osoby zdrowe4.
Zmotywuj do samodzielności, aby rozwijać w nim poczucie własnej wartości oraz ułatwić podejmowanie decyzji.

W ramach programu „Nadzieja dla serc” organizowane są bezpłatne warsztaty dla młodych osób (w wieku 15 – 25 lat) z chorobami serca.

Dodatkowych informacji udziela:

Małgorzata Czerepak

mobile: 0-605-161-981
e-mail: mczerepak@onboard.pl

On Board Public Relations Sp z o.o.
Ecco International Communications Network
ul. Wolska 88, 01-141 Warszawa, Poland
tel. (22) 321 51 00; fax (22) 321 51 01